วันเสาร์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ผ่านไปอีกปี

นานแล้วเหมือนกันน่ะที่เราไม่ได้เข้ามาในบล็อกแห่งนี้

ไม่ได้เขียนอะไรเลย ที่จริงไม่มีเวลาซะมากกว่า

ปีนึงที่ผ่านมาที่ได้ทำงานที่ รร นี้มันให้อะไรได้หลายอย่างกับเรา ได้ประสบการณ์อย่างที่ๆอื่นไม่เคยหยิบยื่น

มาให้ ได้โอกาส ได้แรงดันผลักให้ออกไปทำงานในระดับที่สูงขึ้นไป ได้รับความไว้วางใจในการทำงาน

ได้เป็นคนเก่งในสายตาเพื่อนๆที่ทำงาน ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ กับนักเรียนกับเพื่อนครูด้วยกัน

คิดว่ามันคุ้มค่ามาก และที่สำคัญที่สุดคือ ได้ทำงานเพื่อเด็กจริงๆ ไม่ไช่แค่มากินเงินเดือนฟรีๆ

หลายอย่างที่ รร เราขาดแคลน ไม่มี แต่พวกเราทุกคนก็พยามยามหาและให้โอกาสกับเด็กเสมอ

สร้างความคิดให้เด็กรู้สึกว่าตัวเองมีค่า มีประโยชน์โดยการให้เด็กม่ส่วนร่วมในการทำงาน ถึงแม้งานที่ออก

มาจะไม่ดีนัก แต่เค้าก้ภูมิใจที่เค้าได้มีส่วนร่วมในงานนั้น หาโอกาสผลักดันนักเรียนให้ไปเจอ ไปพบ ไปแข่ง

กับคนอื่นในสังคมถึงไม่ชนะ แต่ก็ขอให้นักเรียนมีโอกาสสนุกและแสดงออกบ้าง

ที่นี่แหละที่ทำให้ฉันเข้าใจถึงว่า ความเป็นครูผู้เสียสละอย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่กินเงินเดือนไปวันๆ มุ่งแต่เรื่อง

ขั้น หาความดีใส่ตัวเอง คิดแต่เรื่องทำผลงาน นั้นทำเพื่อตัวเองมากกว่า ถึงแม้ว่าการทำสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้

ไม่มีผลตอบแทนเรื่องขั้น เรื่องผลงาน เรื่องชื่อเสียง แต่ผลผลิตเราปั้นจะตัวบอกถึงคุณภาพของครูผู้สอน

ไม่ใช่ว่า รร มีแต่ครูดีเด่น ครูดี โรงเรียนดีเด่น โรงเรียนสวย แต่เด็กนักเรียนโง่ อ่านหนังสือไม่ออก

ไม่ทักษะ แบบนี้มันน่าอายไหม